Resûl-i Ekrem Aleyhissalatü vesselâm buyurmuştur ki:
“Büyük günahlar şunlardır: Allah’a ortak koşmak, ana-babaya itaatsizlik etmek, haksız yere adam öldürmek ve yalan yere yemin etmek.” (Buhari, Tirmizi, Nesâi)
Peygamber (Sallallâhu aleyhi ve sellem) buyurdu ki:
“Bir kimsenin kendi ana babasına sövmesi büyük günahlardandır.’ Ashab-ı kirâm: ‘Ya Resûlallah! İnsan kendi ana babasına hiç söver mi?’ dediler. Efendimiz (Sallallâhu aleyhi ve sellem): ‘Evet, tutar birinin babasına söver, o da onun babasına söver. Birinin anasına söver, o da onun anasına söver.” buyurdu. (Müslim, Tirmizi)
Hüsnü zannı olanın hayatı hoş geçer. Biliniz ki, günahlar imanı zayıf düşürür.
Resûl-i Ekrem (Sallallâhu aleyhi ve sellem) buyurdu ki:
“Ey Huveyb! Ne zaman günah işlersen ardından hemen tevbe et. Bil ki, günahların o zaman affolunur. Çünkü Allah’ın rahmeti senin günahından daha çoktur.”
Allah Azze ve Celle buyurdu ki:
“(Resûlüm!) Kullarıma benim çok bağışlayıcı ve pek esirgeyici olduğumu haber ver.” (Hicr Sûresi, ayet 49)
Hazreti Allah, meleklerine şöyle hitap eder:
“Kulumun amel defterine bakın, benden affolunması için bir talebi var mı?” Melekler kulun amel defterinde “Aman ya Rabbi, beni mağfiret eyle!” diye talep görürlerse: “Evet ya Rabbi, kulun senden mağfiret talebinde bulunmuş.” derler. Cenâb-ı Hak da: “Öyleyse şahit olun, kulumu affettim.” buyurur.
Kaynak: Nübüvvet Ve Velâyet Deryâsından Nasihatler – 1